میلاد ختم المرسلین

حضرت محمدمصطفی(صلی اله علیه واله وسلم)

و فرزند گرامیشان

امام جعفر صادق (علیه السلام) تهنیت باد

گاهِ سُرور است و گاهِ شادىِ بى حد

 دولت عیش و سرور باد مخلَّد

مى رسدآنَک صلاکه تا کى و تا چند

 پاى دلِ اهلِ دل به بند، مقیّد؟

تا به سرانگشتِ طبع نادره مضمون

زلف عروس سخن کنیم مجعَّد

مژده که آمد خبر ز خلوتىِ راز

 پرده ز رخ برگشود شاهدِ سرمد

آینه ذات، در تجلّى و اشراق

 نورِ اَحَد جلوه گر ز طلعت احمد

خاتم خیل رسل، رسول خداوند

 احمد ومحمود و مصطفى و محمّد

روح لطیفى که در دو کون نگنجد

 بهر تماشا کنون شده ست مُجَسَّد

آن که تنِ خاکى اش لطیف تر آمد

 در نظرِ اهلِ دل ز روحِ مجرّد

آن که نهد پیش بارگاه جلالش

 از سر تعظیم، جبرئیل امین، خَدْ

گشته دوچندان شکوهوشوکت امروز

از فرِ میلاد جعفر بن محمّد

آن که قوام جهان ازوست مسلّم

 وان که اساس مکان ازوست مشیَّد

آن که بود مستنیر مهرِ منیرش

 روز وشبان، ماهومهرو زُهرِه و فَرقَد

سیره احمد ازوست سارى و جارى

دین خدا را ازو جلالت و سَودَدْ

پیرو او ناجى ست و صالح و مؤمن

منکر او، طاغى ست و طالح و مرتد

پیش رخش مهر چرخ، ذرّه ناچیز

 نزد دو گیسوش، شب بیاض مُسوَّد

مى برم اینک سخن به نقطه پایان

 تا نکشد دوست بر چکامه خطِ رد

حجّت ثانى عشر! به گاه نیایش

مسألت ما بود ز درگه ایزد

کزتو جدا، شیعه راه خویش مَپویاد!

 بى تو محال است ره بریم به مقصد

شوکت اسلام باد بیشتر از پیش

عمر تو اى خضر راه! باد مؤیّد

سروده: سیّد رضا مؤیّد