کاش نمازم را پیش نماز بودی
من با دوپا و کفشهای ورزشی می دوم اما به گرد پایت نخواهم رسید
تو سبک بار مروی و من سر به هوا
تو رسیدی و من گم شده ام
بابایی: گرمای آخرین آغوشت، مرا از تمام سرمای روزگار حفظ می کند
مرا به آنی سپردی که مرا آنی تنها نگذاشت
کاش بتوانیم از آنچه ماله ما نیست بگذریم
کاش موقع پس دادن امانت بخل نورزیم
برچسبها: کفش- بابا- کاش- بگذریم