گاهی وقتا عرصه دنیا برات تنگ میشه!!
گاهی وقتا دلت میخاد داد بزنی!!
گاهی وقتا دلت میخاد ساعتها و روزها تنهای تنها یکجا بشینی و فکر کنی!!
گاهی وقتا هرچی بیشتر فکر می کنی بیشتر دور میشی!!
گاهی وقتا سوء تفاهماتی پیش میاد که شوکش تمام سیستم بدنت رو مختل می کنه!!
گاهی وقتا خودت مقابل خودت قرار می گیری اما از پس خودت برنمیای!!
گاهی وقتا فکر حالو آینده دیونه ت می کنه!!
گاهی وقتا آرزو می کنی کاش تنها بودم!!
گاهی وقتا بودن کسی کنارت درده!!
گاهی وقتا بودن در کنار بعضیا آرزوت میشه!!
گاهی وقتا آرزوی مرگ می کنی!!
گاهی وقتا عمرطولانی میخای!!
گاهی وقتا دلت میخاد جای کسی باشی!!
گاهی وقتا از اینکه توی اون موقعیت نیستی خدارو شاکری!!
گاهی وقتا تو ذهنت هزارتا برنامه می ریزی!!
گاهی وقتا چیزی رو داریم که دیگران آرزوی داشتنشو دارن اما غافلیم!!
گاهی وقتا به سرعت برق توقع براوردن حاجاتمون رو داریم!!
گاهی وقتا از براورده نشدنش شکوه می کنیم!!
گاهی وقتا یه آرزوی کوچیک به سرعت برق برات براورده میشه که میگی کاش چیز بزرگتری میخاستم!!
.
.
.
.
.
.
چرا هیچوقت اونی نمیشه که ما میخایم؟؟
چرا اونقدر ناشکریم؟؟
چرا چرا قدر همو نمیدونیم؟؟
چرا فکر می کنیم عمر نوح داریم؟؟
چرا به مرگ و روز حساب اعتقاد زبانی داریم؟؟
چرا فکر می کنیم مرگ برا ما نیست؟؟
چرا اینقدر بی انصافیم؟؟
چرا زندگی رو بکام خودمون زهر می کنیم؟؟
چرا همو باور نداریم؟؟
چرا به خدا اعتماد نداریم؟؟
.
.
.
.
تمام این گاهی وقتا و چراها که تو ذهنمون هست
بخاطره اینه که هنوز طناب وابستگی به دیگران و دنیا رو تو دست داریم
امتحان کنیم و پاره کنیم این طناب رو
تا مستقیم توی بغل خدا بیفتیم
امتحان کنیم
برچسبها: حبل الله- روزحساب-اعتمادبه خدا