مناظره جالب با عالم سنّی!

یکی از علمای قم نقل می‌کرد که: سالی برای زیارت مزار حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) به سوریه رفته بودم. روزی برای برگشت به محلّ اقامت، سوار اتوبوس شدم. در بین راه یکی از علمای اهل سنّت هم سوار شد و کنار ما نشست و سرِ صحبت را بازکرد که: از کجا آمده‌اید؟
گفتم: از ایران.
گفت: شیعه هستید؟
گفتم: نه!
گفت: سنّی مذهبی؟
گفتم: نه!
تعجّب کرد و پرسید: مگر غیر این دو (تشیّع و تسنّن)، مذهب دیگری هم داریم؟
گفتم: مذهب من طبق مبنای خاصّی است که نه شیعه به آن معتقد است و نه اهل سنّت!
پرسید: در مورد خلافت نظر شما چیست؟ آیا به انتخابی بودن آن معتقدید یا آنرا امری الهی و انتصابی می‌دانید؟
گفتم: آنرا انتخابی می‌دانم و معتقدم باید مسلمین بر یک شخص اجماع کنند.
باز هم تعجّب کرد و گفت: این که مذهب ماست!؟
گفتم: من از اهل سنّت نیستم چون اهل سنّت خلافت را انتخابی نمی‌دانند! اگر انتخابی می‌دانستند باید تنها خلافت ابوبکر و علی(علیه‌السلام) را که با انتخاب مردم بود، می‌پذیرفتند در حالیکه عمر  و عثمان و سایر سلاطین اموی و عثمانی را هم از خلفاء می‌دانند! اگر خلافت انتخابی بود، سایر خلفاء به صورت غیر قانونی به حکومت رسیده‌اند و حکومتشان مشروعیّت نداشته و غاصب خلافت رسول الله بوده‌اند.
عالم سنّی خجالت زده سر به زیر انداخت و تا آخر مسیر مشغول استغفار بود!

این عالم شیعی با این کار به عالم سنّی فهماند که شما خلاف مبنای خودتان معتقدید. شما از طرفی خلافت را انتخابی می‌دانید و از طرفی به خلافت افرادی معتقدید که به صورت وراثتی و سلطنتی یا به زور شمشیر به حکومت دست یافته‌اند. این تناقضی است که باید اهل سنّت پاسخگوی آن باشند.

البته با استناد به منابع اهل سنّت به این نتیجه می‌رسیم که در مورد انتخاب ابوبکر نیز هیچگونه اجماعی در بین اصحاب صورت نگرفته بود.

منبع:http://www.jonbeshnet.ir