ماه من...
امروز با پای پیاده و کامی خشک به استقبالت آمدم.
تو دوازده ماه است طی راه می کنی، اما هنوز قدمهایت محکم و خبر آمدنت همه جا پیچیده
رخم زرد است، و دستانم نیازمند به سوی آسمان که مرا یاری کنی.
به خودم تردید راه نمی دهم زیرا تو بسیار بخشنده و مهربانی.
این چمدان را سالهاست که با خود می آوری
چمدانت آنقدر جا دارد که غصه های مرا با خود ببری؟؟؟
نماز صبح به نیت دیدار تو نماز گذاردم.
هنوز سر راهت نشسته ام و منتظر غروب خورشیدم.
ماه من، خودنمایی نمی کند،
ماه من، سفره و خوان رنگارنگ نمیخواهد
ماه من، یک ایمان راسخ و یک عزم محکم می خواهد
ماه من، رخ بنما
برچسبها: حلول ماه رمضان- روزه- هلال ماه