امروز کم کم غروب آفتاب نشان از این دارد که، امروز نیز روبه پایان دارد؛
پنج روز از مهمانی گذشت، روزهای گرم و طولانی
اما آنچه احساس نشد خستگی بود و هر چه میگذرد تحمل این سختی شیرین تر آسانترمیشود.
خوشحالم و خدا را هزار باز شاکر،
درکنار بهترین های خود مرا نیز جاداد.
فکرش را بکن؛ خدایی به این بزرگی که بندگان پاک دارد، آنهایی که شب و روز را به ثنای او به هم می دوزند، خدا را آنطور که شایسته اوست شکر می گویند
اما....
خدا مرا نیز، که وقتی تنها میشدم، وقتی به در بسته میخوردم، وقتی اطرافیان دیگر جوابگوی نیاز من نبودند، به سراغش می رفتم را فراموش نکرد.
دعوتم کرد و این توان را؛ خود در من قرار داد که بتوانم در کنار برترینهایش باشم، عیب های مرا پوشاند.
