آیت الله حاج شیخ عباس هاتف قوچانى می فرمودند:"آیت الله بهجت بسیاربه مسجد مى رفتند و شبها تابه صبح بیتوته می نمودند. یک شب که بسیارتاریک بود و چراغى هم درمسجد روشن نبود، ایشان درمیانه شب احتیاج به وضو پیدا می کند. به ناچار ازمسجد بیرون میرفت ودرمحل وضوخانه که بیرون مسجد است و در سمت شرقى آن واقع است وضو می ساخت.
ناگهان در اثرعبور این مسافت درظلمت محض وتنهایى، مختصر ترسى درایشان پیدا می شود. به مجرد این خوف، یک مرتبه نورى همچون چراغ درپیشاپیش ایشان پدیدار می شود و همراه ایشان حرکت می کند و ایشان با آن نورخارج شده وتطهیرکرده و وضو می گیرند وسپس به جاى خود برمی گردند ودرهمه این احوال آن نور دربرابرشان حرکت می کرده تا اینکه به محل خود می رسند وآن نور ازبین می رود.
برچسب‌ها: آیت اله بهجت- وضو- کرامت
