ملت بزرگ ایران حماسه دیگر آفریدند همچون همیشه

از ازل تا ابد با رهبریم

آشوب های عاشورای سال 1388 را مردم ایران هرگز از یاد نخواهند برد.  آشوبی که به واسطه عاشورا مرز بین حق و باطل، آشکار شد. نیت های پلید، ریا و تزویر، جاه و مقام عاملش بود و موجب آشکار شدن چهره واقعی انسانهایی شد که پیش از آن دم از دین و ایمان حق و حقیقت می زدند. اما خود در مقابل بی دینی سکوت کرده و حق را زیر پا گذاشته و آب در آسیاب دشمن ریختند.

مردم از یاد نخواهند برد که بزرگشان با صدای بغض کرده با آنها سخن گفت.

فراموش نخواهند کرد که صدای سیدعلی لرزید

  به خیال خود شان اینجا کوفه است!!!!

خیراینجا.... ایران است، ایرانِ جمهوریِ اسلامی

و سیدعلی لحظه ای، حتی لحظه ای تنها نخواهد ماند

سیدعلی، روح ایران است.

 9 دی روز به خط شدن ملت ایران برابر منافق

روز اتمام حجت با فتنه گران

جای خواندم بیچاره بچه های  گلفروش....  

اما من میگم بیچاره بچه های گل فروش نه.... بیچاره ما که اینها گلفروش شده اند

از خدا پرسیدم:

خدایا چطور می توان بهتر زندگی کرد؟

خدا جواب داد :

گذشته ات را بدون هیچ تاسفی بپذیر،

با اعتماد زمان حالت را بگذران

و

بدون ترس برای آینده آماده شو .

ایمان را نگهدار و ترس را به گوشه ای انداز .

شک هایت را باور نکن وهیچگاه به باورهایت شک نکن .

زندگی شگفت انگیز است

فقط

اگربدانید که چطور زندگی کنید

·مهم این نیست که قشنگ باشی ،

قشنگ این است که مهم باشی!

حتی برای یک نفر

·مهم نیست شیر باشی یا آهو

مهم این است با تمام توان شروع به دویدن کنی

کوچک باش و عاشق...

که

عشق می داند آئین بزرگ کردنت را

· بگذارعشق خاصیت تو باشد

نه

رابطه خاص تو باکسی

· موفقیت پیش رفتن است

نه

به نقطه ی پایان رسیدن

· فرقى نمی کند گودال آب کوچکی باشی یا دریای بیکران...

زلال که باشی، آسمان در توست

جوانی نزد شیخ حسنعلی نخودکی آمد و گفت :

سه قفل در زندگی ام وجود داردو سه کلید از شما میخواهم؛

قفل اول این است که دوست دارم ازدواج سالم داشته باشم؛

قفل دوم؛دوست دارم کارم پر برکت باشد؛

قفل سوم هم دوست دارم عاقبت به خیر بشوم.

شیخ نخودکی فرمود : برای قفل اول نماز را اول وقت بخوان.

برای قفل دوم نمازت را اول وقت بخوان.

و برای قفل سوم نمازت را اول وقت بخوان.

جوان عرض کرد سه قفل با یک کلید!!!!!!!!!!!!!!؟؟؟

شیخ نخودکی فرمود : نماز اول وقت شاه کلید است...

وقف، احسانی بدون توقف

شهید مطهری:

کسی که زیبایی اندیشه دارد زیبایی ظاهر خود را به نمایش نمی گذارد

به چشمانت بیاموز که هر کس ارزش دیدن ندارد

چشمانت را باز کن و ببین که...

کاش نمازم را پیش نماز بودی

من با دوپا و کفشهای ورزشی می دوم اما به گرد پایت نخواهم رسید

تو سبک بار مروی و من سر به هوا

تو رسیدی و من گم شده ام

 بابایی: گرمای آخرین آغوشت، مرا از تمام سرمای روزگار حفظ می کند

مرا به آنی سپردی که مرا آنی تنها نگذاشت

کاش  بتوانیم از آنچه ماله ما نیست بگذریم

کاش موقع پس دادن امانت بخل نورزیم

..................

پاییز گذشت با تمام رنگهایش

زمستانی دیگر در پیش رو داریم

اما...

دله هزاران مادر هنوز هم پاییزیست

مادرانی را که دهها پاییز را به امید بهار کنار کرسی کنار پنجره سپری کردند

پشت پنجره چوبی

مرور می کند خاطرات برف بازی های جگر گوشه اش را

آن زمان که او را صدا می زد:

علی سرما می خوری بیا خونه...

................

آه... آه... آه...

علی جان، کاش، کاش بودی تمام عمر برف بازیت را نگاه می کردم

کاش بودی دست هایت را با گرمای وجودم گرم می کردم

کاش بودی لباس هایت را با اشک چشمانم می شستم

دلم هوای زمستان کرده است