آیت الله شیخ محمد تقی آملی – ره -  می فرمود:
من در بحث فقه آیت الله سید علی آقا قاضی شرکت می کردم.

روزی از ایشان پرسیدم – آن روز هوا بسیار سرد بود – ما میخوانیم و می شنویم که عده ای هنگام قرائت قرآن کریم آفاق پیش روی شان باز می شود و غیب و اسرار برای آنهاتجلی می کند، در حالی که ما قرآن می خوانیم و چنین اثری نمی بینیم؟!

مرحوم قاضی مدت کوتاهی به چهره من نظرکرد سپس فرمود:
بلی! آنها قرآن کریم را تلاوت می کنند با شرایط ویژه، رو به قبله می ایستند، سرشان پوشیده نیست، کلام الله را با هر دو دستشان بلند می کنند و با تمام وجودشان به آنچه تلاوت می کنند، توجه دارند و می فهمند جلوی چه کسی ایستاده اند؛ اما تو قرآن را قرائت میکنی در حالی که تا چانه ات زیر کرسی رفته ای و قرآن را روی زمین می گذاری و در آن می نگری!

آیت الله شیخ محمد تقی آملی می گفت:

بلی، من همین طور قرآن می خواندم و زیاد به قرائت آن می پرداختم، مثل این که مرحوم قاضی مراقب و ناظر وقت قرائتم بوده است. بعد از این ماجرا با تمام وجود به سویش شتافتم و ملازم جلسه هایش شدم.

برگرفته از سایت صالحین

مرحوم حاج ملا ابوالحسن مازندرانی گفت:
چون بیماری شیخ بزرگوار علامه انصاری « قدس سره» شدید شد، همراه مرحوم شیخ زین العابدین مازندرانی از کربلا به نجف اشرف مشرف شدیم و به دیدار آن سرور رفتیم.

ایشان در بستر بیماری خوابیده بود و در مقام وصیت برآمدند و فرمودند: شاهد باشید که من در عمرم در خانه وقفی ننشستم. و از کتاب وقفی درس نخوانده ام و مطالعه نکرده ام، ابدا” از کسی قرض نگرفته ام، اگر بعد از من کسی ادعای طلبی کند دروغ گفته است. از مال دنیا ندارم مگر این انگشتر و پوستین .

هر دو را به شیخ زین العابدین بخشید، و یک عصا، که آن را به حاج ملا ابوالحسن داد، سپس ملا را صدا زد و فرمود: یک بقچه رخت دارم آنها را حاضر کن و وقتی آنها را آورد همه کهنه بودند ولی شسته و پاک، فرمود:
تا زنده ام در مدرسه ببر و بین طلاب تقسیم کن و فرمود: چند جلد کتاب دارم، همه آنها را وقف کردم، و قدری پول نزد فلان تاجر از وجوه است. غسل مرا جناب سید علی شوشتری متصدی شوند و آن جناب وصی من می باشد.

آن پوستین کهنه که به شیخ مازندرانی رسید، شیخ و آل شیخ به آن تبرک می جستند و هر کس تب می کرد به قصد شفاعت به دوش می کشید و به زودی عرق می کرد و عافیت می یافت.

برگرفته از سایت صالحین

آیه الله سید موسی شبیری زنجانی مدظله از مرحوم سید صادق اهری نقل می کرد:

یک روز صبح به حرم مطهر حضرت معصومه (س) مشرف شدم.

هنگامی که از حرم خارج می شدم ، مرحوم آیت الله سید احمد شبیری زنجانی(پدر آیت الله سید موسی شبیری زنجانی) را دیدم که کنار قبر قطب راوندی مشغول خواندن فاتحه است.نزدیک رفتم و به ایشان عرض کردم که شنیده ام که شما علم کیمیا بلد هستید،به من هم یاد بدهید.مرحوم آیت الله سید احمد زنجانی مرا به منزل خودش دعوت کرد و در آنجا این جریان را تعریف کرد:

یک سال در جوانی ، من و مرحوم آیت الله (امام) خمینی به مشهد مشرف شدیم.روزی در حرم امام رضا (ع) مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی را دیدیم که مشغول خواندن زیارتنامه بود.تصمیم گرفتیم که از ایشان علم کیمیا بخواهیم.آیت الله خمینی نزد شیخ حسنعلی نخودکی رفت و گفت:شما را به این حضرت قسم ، حاجتی داریم ، حاجت ما را رد نکنید.شیخ حسنعلی گفت:سید! شما بروید کنار قبر شیخ حر عاملی ، وقتی زیارت من تمام شد،می آیم تا با هم صحبت کنیم.ما رفتیم کنار قبر شیخ حر عاملی و شیخ حسنعلی هم بعد از زیارت آنجا آمد.ما از ایشان علم کیمیا خواستیم.شیخ حسنعلی گفت:فرض کنید که من علم کیمیا را به شما یاد دادم و شما توانستید همه کوه های جهان را تبدیل به طلا کنید، آیا به خودتان این اطمینان را دارید که از این قدرت سوء استفاده نکنید؟

مرحوم آیت الله خمینی پاسخ داد: نه ، ما مطمئن نیستیم.

شیخ حسنعلی گفت:اگر به خودتان مطمئن نیستید،چرا میخواهید چنین نیرویی داشته باشید؟من به جای کیمیا دستورالعملی به شما می دهم برای زندگی تان مفید باشد:

بعد از نماز واجب : یک مرتبه آیت الکرسی بخوانید(و عقیده شیخ حسنعلی این بود که آیت الکرسی آیه اول از سه آیه معروف است) یعنی :

(للَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ  لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ  لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ  مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ  یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ  وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ  وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ  وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا  وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ)

1-سوره طلاق : آیه 2 و 3